Depresja wieku starszego, powody jej powstania, oraz zagospodarowanie czasu wolnego

Depresja w wieku starszym posiada podobne objawy, jak ta w wieku ludzi młodych. Jest tak samo dokuczliwa i tak samo zatruwa życie. Różnica polega na tym, że bardzo często jest spowodowana innymi czynnikami niż ta u ludzi młodych. U młodego pokolenia najważniejszą przyczyną jest wszechobecny stres i szybkie tempo życia. Młody człowiek żyje nieustannie w napięciu, dużo pracuje i szybko się wypala. A od tego tylko krok do depresji. Natomiast u ludzi starszych jest zupełnie inaczej. Są to ludzie zazwyczaj nieaktywni już zawodowo i będących na emeryturze, a więc ludzi od lat 65 plus. U ludzi w tym wieku depresja nie jest już zazwyczaj spowodowana tempem życia i stresem związanym z pracą i wychowywaniem dzieci. A raczej jest wprost przeciwnie, bo często jest spowodowana nadmiarem czasu i bezczynnością.

Człowiek przechodzący na emeryturę raptem zyskuje dużo wolnego czasu, którego czasem nie wie, jak zagospodarować. Oczywiście wiele osób w wieku 65 lat jest jeszcze czynnych zawodowo. Lecz większość ludzi uzyskawszy wiek emerytalny przechodzi na emeryturę. I wtedy powstaje luka, która przeradza się w pustkę. Jeżeli oczywiście emeryt nie może lub nie ma pojęcia, jak ją zapełnić. Gdy pojawi się pustaka, to tylko krok do depresji. Przyczyn depresji w takim wieku może być wiele. Jak na przykład symptom pustego gniazda, kiedy to już dzieci dawno są na swoim. Brak współmałżonka spowodowany odejściem z powodu choroby. Albo spowodowany wcześniejszym rozwodem. Pogarszające się wraz z wiekiem zdrowie, co jest u każdego nieuniknione. Inne przyczyny pustki na emeryturze, to brak zainteresowań, brak przyjaciół, brak kontaktu z otoczeniem, poczucie uciekającego czasu i świadomość tego, że wielu rzeczy już nie zdoła się osiągnąć.

Jak zagospodarować czas w wieku emerytalnym?

Nieumiejętność zagospodarowania czasu na emeryturze może nieść ze sobą kryzys i załamanie. A zagospodarowanie go może dostarczyć wielu przyjemności i poczucia spełnienia. Możliwości spędzania czasu na emeryturze jest wiele.
– Na przykład można podjąć pracę na pół etatu, albo znaleźć zarobkowe zatrudnienie w internecie, gdzie jest dużo ofert.
– Można oddać się pisaniu bloga tematycznego np. fotograficznego, bloga o faunie lub florze, bloga kulinarnego, bloga o rękodziele.
– Albo samodzielnie zająć się rękodziełem np. szydełkowaniem, wyszywaniem, haftowaniem, robieniem na drutach.
– Można zająć się handlem w internecie.
– Jak również rozwijać swoje przeróżne zainteresowania, na które dotychczas nie było czasu, jak na przykład uprawa ziół, warzyw, kwiatów.
– Innym sposobem jest praca charytatywna szeroko pojęta na rzecz potrzebujących ludzi i zwierząt.
– Poświęcenie się pracy przy swojej Parafii.
– Jak i poświęcenie się apostolstwu środowiskowemu.
– Rozwijanie własnej religijności jest również bardzo ważnym i kojącym zajęciem.
– Napisanie książki, pisanie wierszy, czy pamiętnika ze swojego życia także jest ekscytującym zajęciem na emeryturze.
– Poznawanie ludzi poprzez branie udziału w uroczystościach, stowarzyszeniach, spotkaniach dla emerytów.
– Rozwijanie osobiste i doskonalenie na Uniwersytecie Trzeciego Wieku.
– Podróżowanie w celu poznania świata i ludzi.
Jak i wiele jeszcze innych zajęć. Wystarczy tylko przeanalizować swoje możliwości i postawić przed sobą cel lub kilka celów. I do dzieła !

Krótka charakterystyka depresji
Depresja jest stanem charakteryzującym się obniżeniem nastroju, oraz innymi objawami psychicznymi, jak i somatycznymi. Jej przebieg może być krotki lub przewlekły. Może przybierać formy łagodne, umiarkowane, aż do ciężkich przypadków.
Zaburzeniom depresyjnym często towarzyszą inne dolegliwości psychiczne, jak stany lękowe, czy natręctwa myślowe. Pojawia się przygnębienie, smutek, płaczliwość lub nawet rozpacz, bezsens istnienia, poczucie beznadziei, zobojętnienie, poczucie grzeszności i kary, brak wiary w wyzdrowienie i oczekiwanie najgorszego.
Z somatycznych objawów może to być bezsenność, brak apetytu, nudności, ból brzucha, biegunka, ból głowy, bezsilność, bladość cery, poczucie słabości i braku energii.